Vandaag gaat het alweer een stuk beter met me. Dat moet ook want ik wil nu wel eens verder met de plafondklus. Maar eerst ontbijten, Tess uitlaten, koffie zetten en stofzuigen.
Misschien had mijn moeder gelijk en heb ik mijn ziekte ‘eruit gefietst’. Feit is dat ik vandaag een stuk minder duizelig ben. Ook de hoofdpijn is bijna verdwenen. Ik kan er enigszins van uit gaan dat ik geen coronagriep heb. Misschien had het virus een aanval op mijn lichaam gepland -ik had immers aan het begin van de week al een koortslip- maar dat is dan mooi mislukt. Mijn moeder vertelde dat als je vroeger een koortslip had, er gezegd werd ‘dan heb je een ziekte geweerd’. Ben ik nu dan immuun voor het coronavirus? Geen idee, het kan nog steeds een ander griepje zijn geweest of toch hooikoorts. Het zou toch handig zijn als ik dat te weten kon komen, dan kon ik snel weer naar mijn moeder.
Na het stofzuigen maak ik een boodschappenlijstje. Maat gaat straks even motor rijden, dan kan hij wat voor me meebrengen. ’s Middags is het veel te mooi weer om binnen te klussen dus ik ga de tuin weer in. In de voortuin moet ik nog heel wat wieden. Ik hou erg van vergeet-mij-nietjes maar ze hebben de complete hof gekolonialiseerd. Dat is te gek, ze moeten eruit voordat ze gaan bloeien. In de zon is het warm, dat doet me goed. Ik heb nog niet veel energie maar met kleine stukjes en beetjes win ik het van het onkruid.
Het lijkt wel of er in mijn neus ook onkruid groeit, er zitten steeds korstjes in die me vervelen. Telkens als ik er een weghaal, loop ik naar binnen om mijn handen te wassen, om ze vervolgens in te vetten met Nivea uit het blauwe blikje, net als vroeger.
Als ik aan het einde van de middag dan toch eindelijk met die klus begin, valt het tegen. Mijn hoofd tolt en mijn lijf wil niet vooruit maar ik moet en ik zal. Na een half uurtje wordt het beter en het voelt alsof ik gewonnen heb. Ik ben in dit lijf de baas!
’s Avonds krijg ik goed bericht: ik mag op sollicitatiegesprek komen. Direct aan het begin van de epidemie stopte mijn werk. Ik organiseer en regel activiteiten en projecten in zorgcentra en bij seniorenverenigingen. Nou, die trein knalde op de coronamuur en mijn inkomsten kelderden in één dag naar nul komma nul. En omdat ik niet het type ben om af te wachten wat er gaat gebeuren, ben ik direct gaan solliciteren bij een winkel. En ze zijn geïnteresseerd! Gelukkig vind het gesprek pas over een week plaats. Heb ik precies genoeg tijd om mijn quarantaine af te maken.
