Is dit de schaduw van het leven of is dit nu juist het licht?
Nu het grote werk gedaan is met het einde al in zicht
Nu mijn lichaam zegt ‘Doe rustig, je hebt hernia of jicht’
Nu ik niets meer hoef te geven en er niets meer is verplicht.
Was dit waar ik naar verlangde toen het druk was, zonder rust?
toen de kinderen aandacht eisten, dacht ik toen niet onbewust:
Later, als ik met pensioen ben, doe ik lekker wat ik wil
Dan heb ik tijd om te gaan fietsen en dan volg ik elke gril.
Nou, die rust is wel gekomen, er is niemand die me vraagt
Kun je even komen helpen, heb je tijd voor mij vandaag?
Even nodig zijn voor anderen, dat zou ik nou zo graag
Dan gaat de tijd wat sneller, nu verloopt de dag zo traag.
Ik ga doen wat ik van plan was, ook al lukt het niet meer goed
Deze tijd zal ik genieten, juist omdat er niets meer moet
Vanaf nu zie je bij mij altijd een glimlach op mijn snoet
Want ik wil toch iemand blijven die er voor anderen nog toe doet!
