Blijven of gaan?
Daar zitten we dan, op een boerencamping in Hempens, dicht bij Leeuwarden. We wilden die stad wel eens zien, met zijn scheve toren, de Prinsentuin en de grachten maar vooral wilden we er gewoon even uit. Maar al vanaf dag twee vroegen we ons af: gaan we verder of blijven we hier? Is die onrust typisch voor de camperaar?
Het weer was slecht. De eerste middag was het nog droog en konden we wat winkelen. ’s Avonds onder de luifel werd de pret verpest door muggen en optrekkend vocht. De tweede dag regende en onweerde het tot zes uur ’s avonds. Een korte fietstocht naar de plaatselijke supermarkt lukte nog net. We aten gezellig in de camper, draaiden muziek vanaf internet en bespraken de plannen voor de komende dagen. Van Leeuwarden hadden we nog bijna niets gezien, toch wilden we verder. Hoe komt dat toch?
Welke kant op?
Wij zijn volgens mij vrij snel tevreden. Een camperplekje ligt liefst aan het water en heeft een beetje uitzicht. Op fietsafstand bezoeken we graag restaurantjes en zitten we op terrasjes, waarvandaan we naar andere toeristen kijken en filosoferen over de wereld. De onrust komt als we ons vervelen en dat gebeurt al snel bij slecht weer.
Om de een of andere reden denken we dan dat het elders leuker zal zijn. We zoeken dan eindeloos op internet naar een mooiere plek, kijken waar een leuk festival is of live muziek en kunnen maar niet kiezen. Met ons dertig jaar oude kampeermobiel mogen we niet alle steden in vanwege de milieuregels, daar begint het al. Ik ben degene met de meeste onrust en onzekerheid. Zullen we naar …. ; Wat vind je van … ; O nee, daar is het te druk/te rustig/te bergachtig voor ons oude karretje/te saai/ te koud/enz. Niets lijkt me goed genoeg. Dan maar rondreizen tot we een leuk plekje zien? Maar welke kant op?
Gelukkig realiseerden we ons dat we hier waren om de stad te verkennen en dat hadden we nog niet gedaan. We bleven dus in Hempens, sliepen een gat in de dag en wachtten op beter weer. Tegen zevenen vertrokken we naar het centrum van Leeuwarden. De Prinsentuin was prachtig en het nieuwe restaurant Thai by Jai verzorgde een gezond, vers en mooi gepresenteerd diner voor een heel goede prijs. Bij Huize Kwast was het lekker warm op het terras. Voor de dag erna bedachten we een programma van winkels kijken, café Scooter bezoeken voor de loungemiddag met live muziek en een rondvaart maken. Hèhè, we hebben een plan! Dat geeft rust.
Waar ik nu zo benieuwd naar ben: hebben andere camperaars dat nu ook, die onrust, het steeds denken dat er elders een fijner plekje is? Of ligt het aan mij?
Ik hoor het graag.
Foto’s: www.pxhere.com
Ja,dat heb ik nou ook!Wim niet zo,maar we zijn nu in Teutoburgerwald,vlakbij Hamelen en er is hier nog genoeg te zien,maar we hebben toch nog maar een camping bijgeboekt in de Harz.
Ik wil ook alles zien als ik ergens ben.Heel vermoeiend,dat wel,maar als ik dat niet doe heb ik ook geen rust!
Hoi Dolinda, dank je wel voor je reactie. Super leuk! En blij dat het herkenbaar is. Groetjes, Laura